Ik mag me bewijzen dit jaar. Onder meer naar mijzelf, door wat meer te schrijven. Het is een tijd geleden dat ik veel op papier wist te zetten zonder daar al te veel over na te hoeven denken. ...
Ik zit hier met tranen in mijn ogen, want ik begrijp het niet. Ik heb mijn ogen dicht, zoute druppels in mijn buik als een woeste zee. Zittend op de grond met mijn hoofd tussen mijn benen. Duisternis ...
Ik sta voor de Berenlijn, een winkeltje op de Voorstraat gespecialiseerd in knuffelberen. Voornamelijk van het merk Steijf dat anno 2015 nog steeds kwalitatieve knuffels maakt in de oude stijl. ...
Helaas heb ik het boek van John Green dat al in 2012 geschreven is niet gelezen. Het schijnt namelijk een prachtig boek te zijn dat nog dieper in de titel duikt dan de film: ‘A fault in our ...
Sick children from our local hospital had the time of their life when they were taken for a ride in one of the most exotic and exclusive cars in the world joining a special event called ‘Pk’s voor ...
Ken je dat gevoel dat je je in een groep bevind en er zich een gebeurtenis voor doet waar iedereen het zelfde over denkt maar niemand die het daadwerkelijk uitspreekt of er naar handelt? Nee? Denk er ...
Haar is fascinerend! Ik ben verliefd op dansende plukken haar gevormd door het kussen of gekamd met de hand, een goud blonde waterval die neerslaat op de schouders of een wel gestijld luikje voor één ...
Stel je voor jij was mijn eerste verkering en de energie was wederzijds en nu nog steeds heerst het gevoel dat we iets aan elkaar te danken hebben. We zijn nu een stuk ouder en wijzer, andere levens ...
Ik kijk je recht aan, je kijkt weer zoals je dat altijd doet, zo van: “ja, wat doe ik dan?”. Ik kan mijn blik niet houden en met het ongeloof dat in jou blik toch echt de waarheid schuil ...
Het is de waarheid wanneer ik mezelf vertel dat dit het gevoel is dat komt vóór de vriendschap. Het mengen van gevoel tijdens het mens tot mens zijn. Zo aarts, onbeperkt, onbegrenst en eerlijk, zo ...
Mijn hoofd lijkt dood te bloeden als ik aan je denk. Ik weet het gewoon niet meer, ik ken de waarheid niet meer. Mijn hoofd kent duizend-en-een waarheden, mijn hart kent er één maar heeft niet de ogen ...
Flits na flits zo zie ik de vrijheid al voor me. Wonen op de straat. Het lijden smaakt naar aardbijen met suiker in een glazen schaaltje. Als ik mijn Nederlands verstand gebruik kan ik me zorgen ...
Je kent mijn woorden; de dagen gaan voorbij, een dag met jou, een uur met jou of tien minuten met jou, het voelt alsof ik een week met jou op vakantie ben, alsof je mij de wereldreis bent komen ...
Het voelt alsof ik in de woestijn loop en dat ik jou tegen kom als enige aanknopingspunt naar de realiteit net voordat ik sterf door uitdroging waarbij jij achter blijft als enige erfgename van mijn ...
Ik weet het zelf ook niet, of doe ik slechts alsof ik het niet weet? Ik stort mijzelf ter aarde. Ik laat mijn hoofd langzaam uit de aarde opkomen en ik zie hoe zij geworteld is met de wereld. ...